02. Książe Dandanu

                               

I jest nowy rozdzialik. Proszę komentujcie. :D

                                       ***

- Mamo! – wołał książe od świtu. – czas na spacer! Mamo!

Obudź się wreszcie!

- Dobrze, już dobrze. – Amaltea wiedziała, że jeśli z nim nie

wyjdzie nie zaznabędzie miała dziś odpoczynku. - Ale najpierw kąpiel.

- Nieeeeeeeeeeee! – krzyk Dandanu obudził pół stada, które bynajmniej nie było zachwycone. – proszę nie! - lecz ona już

go złapała i zaczęła myć wyrywające się lwiątko.

                      

- Proszę przestań!

- Nie, musisz być czysty skoro idziemy na spacer. – gdy wreszcie skończyła lwiątko dosłownie wystrzeliło z jej łap.

- Zapomniałam ci powiedzieć, że niedaleko wodopoju mieszka małe

lwiątko. Do niego właśnie chciałam z tobą iść. – oznajmiła mu lwica.

- Super! Ale jeśli mnie nie polubi?

- Nie martw się. Ty jesteś taki, że wszyscy cię lubią.

- A co z tą twoją siostrą z Ponurego Bagniska? Ona mi mówiła, że nie

mam, jak ona to powiedziała? Ach, tak. Że nie mam odpowiedniego ,,potencjału’’ aby być księciem.

- Chodzi ci o Grim*? Nią się nie przejmuj. Zawsze taka jest.

(To Grim.)

- Dobra to chodźmy  już.

* Grim – w języku suahili ponura.